Direction – individuele-, team- en organisatieontwikkeling

Een veilige werkomgeving als fundament bij Doornroosje

Een veilige werkomgeving als fundament bij Doornroosje - Hoe inclusiviteit, open communicatie en training de werkcultuur versterken

Hoe inclusiviteit, open communicatie en training een veilige werkomgeving versterken

Doornroosje, al meer dan 50 jaar hét poppodium van Nijmegen, speelt een centrale rol in de Nederlandse muziekscene. Wat begon als een initiatief van idealistische jongeren in 1968, is uitgegroeid tot een modern poppodium waar diverse muziekstromingen samenkomen. Met een team van 55 vaste medewerkers, ondersteund door een flexibele schil van ZZP’ers, oproepkrachten en zo’n 130 vrijwilligers, streeft Doornroosje niet alleen naar muzikale diversiteit, maar ook naar de continue ontwikkeling van talenten, zowel op het podium als achter de schermen.

In een organisatie waar zoveel verschillende stromingen en persoonlijkheden samenkomen, is het essentieel om een veilige werkomgeving te hebben. Dit is cruciaal om iedereen betrokken en succesvol te houden.

“Je zou de lucht in stukjes kunnen snijden en op straat verkopen voor een tientje, zo geweldig is het.”

Het belang van diversiteit en inclusiviteit

Diversiteit en inclusiviteit vormen de kern van Doornroosje. “Vrijwilligers zijn een weerspiegeling van ons publiek,” zegt Joris Holter, een van de drie directieleden. Deze visie helpt Doornroosje om een breed aanbod van muziekstromingen te blijven aanbieden en nieuwe doelgroepen te omarmen.

Joris herinnert eraan dat Doornroosje voortkomt uit de hippiebeweging, waar het anders durven denken centraal stond. Dit ethos is diepgeworteld in de organisatie en zorgt ervoor dat diversiteit in muziek, medewerkers en publiek centraal staat. “Diversiteit zit in de muziek, in de ontwikkeling van alles wat we doen,” vervolgt Joris. “Inclusiviteit is de katalysator voor diversiteit; zonder dat werkt het niet.”

Een voorbeeld van deze inclusiviteit is te zien in de manier waarop Doornroosje omgaat met nieuwe muziekstromingen. “Die nieuwe doelgroepen leren kennen gaat vaak gepaard met weerstand, maar dat herkennen we inmiddels,” legt Joris uit. De introductie van hiphop en dance in het programma bracht bijvoorbeeld uitdagingen met zich mee, maar door open te staan voor verandering en het omarmen van deze stromingen, heeft Doornroosje zijn publiek en impact kunnen vergroten.

“We willen de stad en de regio echt verrijken met live popmuziek en die beleving is fantastisch. Het is niet altijd te gek, maar wanneer je in een zaal bent en een band boven zichzelf uitstijgt, het publiek helemaal meegaat en er een uitzinnige sfeer ontstaat, dan smelt het publiek samen met de act. Dat is pure magie, en ik zeg wel eens, je zou de lucht in stukjes kunnen snijden en op straat verkopen voor een tientje, zo geweldig is het,” zegt Joris met passie. Dit gevoel van magie en verbondenheid drijft Doornroosje om een plek te blijven waar iedereen welkom is en waar alle genres en stromingen een podium krijgen.

De uitdagingen van een groeiende organisatie

Met de groei van Doornroosje kwamen ook uitdagingen, vooral op het gebied van interne communicatie en het omgaan met verschillende visies en werkwijzen. “We hebben ontzettend veel discussies, maar die gaan wel altijd over de uitvoering,” legt Joris uit. “Het doel is bij ons ontzettend duidelijk: we doen het voor de muziek. Er is bijna geen discussie meer over wat er op het podium staat, omdat iedereen begrijpt dat alle genres er moeten zijn.”

De coronaperiode bracht echter nieuwe uitdagingen met zich mee. Tijdens de pandemie werd het duidelijk dat veel medewerkers worstelden met thema’s als respect en veiligheid, mede door de fysieke afstand en de onzekerheid die deze tijd met zich meebracht. Dit vergrootte de noodzaak om binnen de organisatie een veilige aanspreekcultuur te creëren, waarin medewerkers zich gehoord en ondersteund voelen, ongeacht de omstandigheden.

Toch is het niet altijd eenvoudig om deze aanspreekcultuur te implementeren. Joris deelt zijn persoonlijke worstelingen met het aanspreken van collega’s: “Ik vind het nog steeds spannend om mensen direct aan te spreken op gedrag of functioneren. Vroeger ging ik er dan omheen en maakte ik het wat waziger, waardoor mensen niet goed konden opmaken wat ik eigenlijk wilde zeggen. Maar daar ben ik mee gestopt. Nu probeer ik zo vaak mogelijk door die spannende momenten heen te gaan, en hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het wordt.”

De training door Muriel Schrikkema

Om de uitdagingen rondom interne communicatie en aanspreekcultuur aan te pakken, organiseerde Doornroosje een maatwerktraining van Muriel Schrikkema, gericht op het creëren van een veilige aanspreekcultuur rond grenzen en veiligheid. De training begon met een ochtendprogramma waarin de nadruk lag op het centraal stellen van normen, het stimuleren van gelijkwaardigheid en het creëren van een omgeving waarin iedereen zich veilig voelt om zich uit te spreken.

Joris Holter benadrukt het belang van deze benadering: “Het ging erom dat we leerden hoe we elkaar constructief kunnen aanspreken, vooral wanneer gedrag een negatieve impact heeft op het functioneren van de ander en daarmee op de kwaliteit van ons werk als geheel.”

In de middag werd de theorie omgezet in praktijk door middel van oefensessies met een trainingsacteur, waarbij realistische scenario’s werden nagebootst. “Het oefenen met een acteur om bepaalde gesprekken te voeren was echt fantastisch,” zegt Joris. “Het is eng, maar het is precies wat je nodig hebt. Je merkt meteen waar je valkuilen liggen en hoe je daar effectiever mee om kunt gaan.”

Deze intensieve en interactieve aanpak zorgde ervoor dat het management niet alleen bewust werden van hun eigen communicatiepatronen, maar ook praktische vaardigheden ontwikkelden om deze te verbeteren. “Ik merkte dat ik, door die oefeningen, veel scherper werd in het aanspreken van collega’s en dat ik hen op een positieve manier kon uitdagen om hetzelfde te doen,” voegt Joris toe.

“Als het echt iets is waar je mee zit, dan is de volgende stap om het met die persoon zelf te bespreken.”

Resultaten en impact

De training versterkte het bestaande beleid van Doornroosje voor het omgaan met klachten en onveiligheid binnen de organisatie. “Wat veiligheid betreft, als mensen het gevoel hebben dat ze zichzelf niet kunnen zijn, maakt het me niet uit wie dat tegen wie zegt,” legt Joris uit. “We hebben protocollen voor klachten en het melden van onveiligheid. De medewerker meldt het bij zijn leidinggevende, die het dan weer bij mij brengt. Vroeger werd iedereen daarbij betrokken, maar dat was natuurlijk niet handig. Nu komt het vaak subtiel bij mij terecht, en ik reageer er dan rustig op. Soms twijfel ik of ik er iets mee moet, maar ik vind het wel goed dat iemand de ruimte voelt om zoiets te melden.”

Joris merkt dat de training een blijvende impact heeft gehad op de werkcultuur binnen Doornroosje. “We zeggen tegen elkaar dat je best even mag ventileren of praten over iemand anders. Maar als het echt iets is waar je mee zit, dan is de volgende stap om het met die persoon zelf te bespreken. Dat is inmiddels ook aan het veranderen. Collega’s vinden het steeds minder leuk als mensen met klachten over anderen bij hen komen zonder dat eerst met de betreffende persoon te bespreken.”

Een ander belangrijk aspect van deze cultuurverandering is de wekelijkse reflectie binnen het directieteam. “Elke maandag heb ik een gesprek met mijn collega-directielid, waarbij we elkaar scherp en kritisch benaderen. Soms zegt hij: ‘Sorry dat ik een beetje scherp ben,’ maar dan zeg ik: ‘Nee, dat moet je doen, dat wil ik.’ Dat gevoel van ultieme veiligheid is belangrijk,” legt Joris uit. Deze reflectiemomenten helpen om de aanspreekcultuur levendig te houden en zorgen ervoor dat het hele team continu blijft groeien in open en eerlijke communicatie.

“Het is goed dat we nu een veilige werkomgeving hebben waarin mensen zich vrij voelen om dingen te melden.”

Toekomstvisie en duurzaamheid van de veilige werkomgeving

Joris is optimistisch over de toekomst van Doornroosje en de verdere ontwikkeling van hun veilige werkomgeving. “Ik denk dat mensen vroeger vaak onprettige situaties meemaakten zonder er iets over te zeggen. Bij Doornroosje valt het misschien wel mee, maar we moeten wel leren om voor onszelf op te komen. Je moet het niet persoonlijk nemen als iemand iets vervelends zegt. Toch is het goed dat we nu een veilige werkomgeving hebben waarin mensen zich vrij voelen om dingen te melden.”

Doornroosje blijft werken aan een cultuur waarin open communicatie en respect centraal staan. Door regelmatig te reflecteren en elkaar op een constructieve manier aan te spreken, blijft de organisatie groeien en bloeien.

Conclusie: een organisatie in bloei

Doornroosje is meer dan een poppodium; het is een symbool van diversiteit en inclusiviteit in de Nederlandse muziekscene. Door een veilige aanspreekcultuur te omarmen en te versterken, zet de organisatie een belangrijke stap naar een toekomst waarin zowel artiesten als medewerkers nog meer kunnen floreren.

De investering in open communicatie en respect, ondersteund door de training van Muriel Schrikkema, heeft Doornroosje geholpen om een werkomgeving te creëren waar iedereen zich veilig en gehoord voelt. Dit zorgt ervoor dat Doornroosje niet alleen relevant blijft, maar ook een voorbeeld is voor anderen.

Met deze sterke interne basis blijft Doornroosje een inspirerende plek waar creativiteit en samenwerking centraal staan, en waar muziek en mensen samenkomen in een veilige, ondersteunende werkomgeving.

Klik hier voor een voorbeeld van het maatwerkprogramma ‘gespreksvoering over grenzen en veiligheid‘. Of neem contact op met Muriel Schrikkema (T. 035-6037979) om samen aan de slag te gaan binnen jouw team of organisatie.

Klik hier voor het artikel: Sociale veiligheid in de podiumkunsten: inspiratie voor alle sectoren.

Mobiele versie afsluiten